Το ψαράκι το καλό...

Η μεσογειακή διατροφή, εκτός από τα λαχανικά και το ελαιόλαδο, έχει ως βασικό συστατικό το ψάρι. Η θάλασσα το προμηθεύει σε αφθονία, νησιά και ψαράδες στη χώρα μας έχουμε μπόλικους, και έτσι το ψαράκι ανέκαθεν αποτελούσε μια συνηθισμένη λύση για το τραπέζι μας. Και φθηνή. Στις ελληνικές ταινίες του '50 και του '60, θα δείτε όλη την φτωχολογιά να χλαπακιάζει καμιά σαρδελίτσα, καμιά λακέρδα, κανά γαύρο...

Σήμερα, όμως, όλοι οι διατροφολόγοι διαμαρτύρονται και ωρύονται στα κανάλια για το γεγονός πως δεν τρώμε ψάρι όπως παλιά... Και πώς να φάμε, αφού οι τιμές των ιχθύων είναι δυσθεώρητες, ενώ το κρέας που παλιά έτρωγαν οι Έλληνες μια Κυριακή και αν, αποτελεί την φθηνότερη λύση με αποτέλεσμα να παχαίνουμε, χοληστερίνες κλπ.

Γιατί τα γράφω όλα αυτά; Γιατί κύριοι, αυτό δείχνει ότι οι γαύροι αναβαθμίστηκαν, έγιναν φαγητό Τσάμπιονς Λίγκ, ενώ το κρεατάκι και δη το λαγουδίσιο, είναι πλέον για την πλέμπα, για την τρίτη θέση στο πρωτάθλημα...

Ο Κόκκαλης με τις μεταγραφές έκανε τον γαύρο είδος πολυτελείας, ενώ ο Μητέρας, ο Μπαινο-Βγαινόπουλος και οι λοιποί, με μεταγραφές τύπου Ροντρίγκο Σόουζα, Ενακαρίρε και δεν συμμαζεύεται, προκαλούν χοληστερίνη! Τσου ρε βαζελάκο που μου κουνιέσαι για τον Ρόντμαν του ποδοσφαίρου, τον Ποδαρίλ Σπασέ, τα ίδια λέγατε και για τον Ζιλμπέρτο πέρσι και δεν ακούμπησε το τόπι. Τουλάχιστον ο Πατσά και ο Μήτρογλου έχουν πάρει και μπόλικα συνεχόμενα ΝΤΑΜΠΛ... Ο Χριστοδουλόπουλος τι έχει πάρει; (Εκτός αν μιλάμε για τον Μάκη, που όλο και κανά χρυσό δίσκο θα έχει...)

Κόκκινος